Lode De Preter
Toegevoegd op 5 mei 2009
- persoonlijke gegevens
| Naam: | Lode De Preter |
| Extra Info: | Van Lode De Preter zeggen dat hij de beeldhouwer is van het volle zinderende leven, is geen afbreuk doen aan de waarheid. Dit leven in al zijn uitdrukkingen wordt door hem zonder schroom of vrees in sculpturale vormen gegoten. Het is de uitwendige belevenis van zijn diepste zielberoering: het grijpt hem aan, beklemt hem. Dan gaat Lode, die men in zijn geboortestreek de Vlaamse Carrarees durft betitelen aan het werk. Van jongsaf geconfronteerd met de houtsculptures, wat toch enigzins verband houdt met zijn geboortestad Mechelen, waar het ornament in het kunstmeubel vele ambachtslui aanzette tot een kunstzinnig scheppen, schakelde Lode over naar het graniethouwen. Een studieverblijf aan de staatsacademie te Oslo was hieraan niet vreemd. Ook de uitdaging van dit harde materiaal lag deze beeldhouwer terwijl hij anderzijds in de taille directe het echte middel vond om zijn creativiteit tot uiting te brengen. Voor Lode bleven materialen als het hout, de steen, het marmer, die men aan de klassieke beeldhouwers mag voorbehouden van onschatbare waarde. Beeldhouwer in hart en nieren met nog een idealisme in zijn kunstenaarsroeping gesteund op een natuurelement, kent Lode als waardig technicus nog steeds zoekend naar het feilloze, het eigene van deze materialen. Wat misschien verklaart dat hij zich de laatste jaren met voorliefde bekende tot het marmer, de materie die zich leent tot een voortdurende contemplatie, wat wonderwel past bij deze kunstenaar van de schoonheid. Voor Lode De Preter heeft het soms frele marmer zeker geen geheimen meer. "Het marmer met vlees worden," zegt hij. Evenals de grote Michelangelo, waarvoor hij een grenzeloze verering heeft, ging hij in de marmergroeven van Carrara de steen opdiepen nodig voor de creatie, die hij soms maandenlang in zich voorbereide. Ter plaatse leerde hij dan in meerdere befaamde studio's de diverse marmersoorten bij hun bewerking grondig onderzoeken. Het dreef hem zover dat hij ieder jaar, meermalen dan nog van uit het kille noorden naar het zonnige zuiden afreist om dan zijn intrek te nemen in zijn persoonlijk studio op een boogscheut van de witte marmergroeven. Lode verheelt trouwens zijn liefde niet voor dit land, waar elk hoekje kunst de schoonheid uitstraalt. Als beeldhouwer leidt Lode ons via zijn figuratief werk, waarin de bolvormige bewegingen dominerend zijn, binnen in zijn persoonlijk rijk. Hij dringt ons dan als het ware zijn levensvisie op, verantwoord door iedere ruimtelijke vorm, soms doordacht, soms echter ook intuïtief, maar steeds eerlijk en wars van elke buitenissigheid. Wanneer Lode zich eventjes heeft durven bekennen tot een werk dat naar het magisch realisme neigt of anders riskeert het warmer marmer te mengen met een misschien voor velen koud bronsstuk, dan weet hij maar al te best hoever hij de verhoudingen kan doortrekken om ook verantwoord estetisch te blijven. Wat hij zeker aankan door zijn kennis van de bronstechniek. Naast zijn monumentale marmers heeft deze kunstenaar een reeks bronzen en terra cotta's die in volledige harmonie zijn terwijl zijn tekeningen door een sterke aflijning, de scherpe contrasten en het volumineuze in de figuren, de karakteristieken van de beelhouwer verraden. Lode De Preter is nog aan zijn eindpunt niet. Voortdurend streeft hij naar een verder uitdiepen van zijn kunst: eenvoudig en bewust, met open oog voor wat zich rondom hem afspeelt; een evenwichtige levenskunstenaar. - Jos Op De Beeck |
Standbeelden van Lode De Preter
