Standbeelden.be

Peegie ontstond in de schemering van een zeer ver verleden, ontoegankelijk voor de historische wetenschap, maar overgedragen van generatie op generatie met veel humor, ontroering en oeverloos veel fantasie. De geschiedenis van mensen op en rond "Den Hoek", die van het taaie harde werk voor het dagelijks bestaan een kermis konden maken. Achiel Denys, vader van Willem, graaide op zijn "calepin" heel wat van deze pareltjes samen en vertelde ze tot soelaas en opmontering aan de Roeselaarse vluchtelingen die wegens het eindoffensief in 1918 de stad moesten ontruimen en her en der een tijdelijk onderkomen vonden. Willem Denys, het is duidelijk, had een aardje naar zijn vaartje en kreeg als roomtoet bovenop de moedermelk een voorraad humor ten geschenken, een vlotte pen en radde tong, twee twinkelende pretogen en een hart als een koekebrood voor eigen volk en stad.   "Het was den derden September 1911 dat het Mevrouw Tanite behaagde ter wereld te brengen in al zijn glorie : zonder haar, zonder tanden, zonder fatsoen en al lelijk doen "Peegie van den Nieuwmarkt", rasechte en waardige afstammeling van Cyper, stamvader dezer vroede gemeente, stevig geworteld als een oase van strijd en lust in den anderzijds zo soberen en deftigen Roeselaarsen bodem." En ziedaar, Peegie werd geboetseerd en geconterfeit in Willems gulle boek dat Vlaanderen zou veroveren en vertederen. En het zaad kon gedijen... Het zaad viel inderdaad in goede aarde in dit geval in de hersenkronkels van de vereniging der Oud Scouts die, hoe "oud" ook, nog altijd borrelen van nieuwe ideeën en vondsten. En maar zoeken naar de blikvanger die Scoutsival 1976 in de kijker zou brengen. De voorzitter van die troep - hij was het gedurende elf jaar - luistert naar de naam Gilbert Bonte, is van allure en karakter een soort bulldozer die kennelijk van oordeel is dat de onvermijdelijke problemen en moeilijkheden des levens precies de vreugde ervan vormen ; eerder een "padmaker" dan een "padvinder". Drieste plannen werden gesmeed en uitgetekend om "Fonske, de drinkende student" te schaken in afspraak (natuurlijk) met de Leuvense politie. Maar burgemeester en commissaris kregen het uiteindelijk koud rond de neus en het werd duidelijk "njet" in Leuven. Gilbert Bonte had nu eenmaal zijn gedachten op een beeld gezet en : 
"als we geen beeld kunnen krijgen, dan later wij er een maken !" 
"Welk beeld ?" 
"Peegie natuurlijk !" Jef Claerhout, begaafd beeldhouwer uit het Brugse, en toevallig bevriend met Gilbert Bonte, aanvaardde met een monkel de opdracht en in minder dan genen tijd was "Peegie" klaar, een prachtig beeld uit massief koper, gesmeed rond het motief van Peegies allerlaatste dozegie blink. Aldus werd Peegie een eerste maal gehuld op, kop 24 uur van het Scoutsival 1976 in de Beurs door Willem Denys, die in gracieuze pitelair gehuld was, het was net ook de trouwdag van één van zijn kinderen. De stemming was uitbundig ! Maar toen de lampjes gedoofd waren, kwam Gilbert Bonte met "Peegie" onder de arm en de factuur op zak aankloppen bij burgemeester De Man. Maar wie de burgervader enigszins gekend heeft, weet dat Gilbert bot zou vangen. "Bestellen is betalen", zei de burgervader met gefronste wenkbrauwen, daarbij niet helemaal onterecht denkend aan de mogelijkheid van een pleiade kunst en andere gewrochten in enthousiasme geboren en met factuur geschonken aan de stad ! Er hielp geen lievemoederen aan en Gilbert Bonte, die zijn vriend Jef Claerhout niet in de kou wilde laten, kocht het beeld voor eigen rekening, en zo begon Peegie aan zijn saloncarrière ten huize Bonte in de Diksmuidsesteenweg. Inmiddels kwam er een nieuw stadsbestuur en Gilbert Bonte, wat dacht je wel, ging opnieuw in het offensief. Met de zegen van burgemeester Albert Biesbrouck en het akkoord van het Schepencollege kwam het langs Staf Planckaert tot een akkoord. Het beeld werd door de stad overgenomen en Peegie kon beginnen aan zijn tweede loopbaan op het stadhuis waar hij werd opgesteld op een binnenkoer met de belofte hem tussen de Roeselaarnaars te brengen op de meest geschikte plaats. En intussen is het zover ! Na grondig beraad en met advies van de kunstenaar Jef Claerhout, de mannen van de groendienst, het Schepencollege, de leden van het Comitee werd door burgemeester Daniël Denys het licht op groen gezet. In een minimum toverde het stadspersoneel de vluchtheuvel om tot een mooi podium, klaar om Peegie te ontvangen, midden de Botermarkt. Op zaterdag 4 september 1982 te 18 uur werd het beeld door burgemeester Denys onthuld. 
Peegie is zijn derde carrière aangevangen als animator van alles wat wikkelt, leeft en lacht in de Rodenbachstad. (bron : roeselare.be)