Rage, rage against the dying of the light

facebook twitter

Toegevoegd op 13 oktober 2009 door Stijnj

Rage, rage against the dying of the light

Afbeelding toegevoegd door Stijnj

Stijnj | Rage, rage against the dying of the light | 0 Stijnj | Rage, rage against the dying of the light | 0 Stijnj | Rage, rage against the dying of the light | 0 Richaar | Rage, rage against the dying of the light | 0
Kunstenaar:
Monique Donckers
Opschrift:
"Rage, rage against the dying of the light"
Ontwerp van M. Donckers
Gemaakt in 2008
Plaatsbeschrijving:
Sint-Job-in-'t-Goor - Plein voor de kerk van Lochtenberg
Informatie toegevoegd door cloetensbrecht :
14 november 2012
De inhuldiging van het kunstwerk ‘Rage, rage against the dying of the light' van Monique Donckers vond plaats op zondag 5 oktober 2008. De naam van het beeld is de laatste zin van een gedicht van Dylan Thomas, waarop het beeld geïnspireerd is. Locatie: Lochtenbergplein in Sint-Job-in-'t-Goor.

Do not go gentle into that good night
Do not go gentle into that good night
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds may have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless me now with your fierce tears,
I pray. Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

(Dylan Thomas, 1914-1953)

Het beeld "Rage, rage, against the dying of the light" is een momentopname. Heel wat beelden van Monique Donckers zijn eerder bewegingsloze beelden; beelden met een enorme zwaarte. Dit beeld is een momentopname omdat er beelden aan voorafgegaan zijn, en omdat er beelden op volgen; het is ook een beeld in beweging. Het lijkt te willen ontsnappen aan de zwaarte. De zwaarte van het eigen "gewicht", de zwaarte van het leven. Door de houding en de vorm lijkt het een licht beeld, het wil opstijgen. Kunnen we het als een vlucht zien? Is het dan een vlucht in de zin van de vlucht van een vogel of een engel, of is het een vluchten van, of is het een vluchten naar. Zoals alle titels bij Monique Donckers is ook deze titel een wezenlijk onderdeel van het werk. Het is een titel waar je kippenvel van krijgt, en vooral, het is een titel die maakt dat je met andere ogen naar dit ogenschijnlijk onschuldige beeld kijkt.

Bron: toerismebrecht.be