Onze Lieve Vrouw van de Hei

facebook twitter

Toegevoegd op 11 maart 2011 door mive

Onze Lieve Vrouw van de Hei

Afbeelding toegevoegd door mive

mive | Onze Lieve Vrouw van de Hei | 0 mive | Onze Lieve Vrouw van de Hei | 0 mive | Onze Lieve Vrouw van de Hei | 0 mive | Onze Lieve Vrouw van de Hei | 0 mive | Onze Lieve Vrouw van de Hei | 0
Kunstenaar:
Lode Vleeshouwers
Plaatsbeschrijving:
Brecht - Abdijlaan 9, op de toegangspoort van de Abdij Nazareth
Informatie toegevoegd door mive :
11 maart 2011
Omdat elke abdij van de Orde der Cisterciënzers van de Stricte Observantie (in de volksmond: Trappisten) aan Onze Lieve Vrouw is toegewijd, werd ook de Abdij O.L.Vrouw van Nazareth te Brecht van bij de stichting onder haar bescherming geplaatst.

Het beeld van ‘Onze Lieve Vrouw van de Hei’ werd geplaatst in de nis in de ingangspoort, langs de straatzijde, Abdijlaan 9 (destijds: Waterstraat) Beeld gebeiteld uit Franse witte steen.

Beeldhouwer: Lode Vleeshouwers (Antwerpen, 1900-1965)


Hoogte: 2,10 m.

In 1947 geschonken door de familie Rooryck uit Veurne.

Geplaatst op 4 december 1947 - uit de kroniek:  Beeld van O.L.Vrouwke boven de poort zal vandaag geplaatst worden en  wij bidden dat de vrucht van haar schoot zij gezegend!

Gewijd op 7 december 1947 door Eerwaarde Vader Dom Robertus Eyckmans, toenmalige abt van de trappistenabdij O.L.Vrouw van Jezus’ H. Hart te Westmalle.  - Uit de kroniek: Zondag op Nazareth. Behalve de 8 choristen en 8 broeders zijn er 8 notabelen uit Brecht  en 250 schoolkinderen  onder leiding  der nonnen en onderwijzers. ’t Volk is te schatten op 500 koppen. H.E.Vader bedankte den Pastoor, den Architect, den Aannemer en tenslotte al de Eindhovenaren, die de versiering hadden gemaakt voor Maria’s eer en hun eigen eeuwig heil. ‘Heil Brecht’.

Op de dag der wijding werd aan de poort volgend jaarschrift geplaatst:
Lieve Vrouwe van de hei
U loven, danken, prijzen wij
We vragen hier in jubelzang
Blijf Brecht’s Behoedster eeuwig lang.
A.D. 1947


De kroniek maakt terzijde ook nog melding van een lied, getiteld: Aan O.L.Vrouw van de hei (later werd de titel gewijzigd in … van de Kempen)

U groet hier, Moeder, ’t Kempisch volk,
En ieder dag ’t opnieuw vertolk’:
Ave Maria, Ave Maria.


Uw godsvrucht is ons ingeplant
En blijde bidt heel ’t Kempenland:
Ave Maria, Ave Maria.


’t Weerklinke vroom langs veld en wei
Langs groene bos en bruine hei:
Ave Maria, Ave Maria.


De vogels zingen blijde mee
Hun zang lijkt wel een luide bee:
Ave Maria, Ave Maria.


De groene masten, heidebloem
En gouden brem, ’t zingt al uw roem:
Ave Maria, Ave Maria.


De sterren in den stillen nacht
Verkonden het, onhoorbaar zacht:
Ave Maria, Ave Maria.

Des avonds en bij morgenstond,
zingt al wat leeft als uit één mond:
Ave Maria, Ave Maria.


O Koninginne van de hei,
U minnen en U groeten wij:
Ave Maria, Ave Maria.


O Lieve Vrouw der Kempen zoet
Ontvang ons bee, ons kindergroet:
Ave Maria, Ave Maria!


Met dank aan de zusters van de Abdij Nazareth in Brecht

----

VLEESHOUWERS Lode (Louis) (Antwerpen, 1900 - Schoten, 1964)


Beeldhouwer, schilder, tekenaar. Opleiding aan het Hoger Instituut te Antwerpen. Schreef zich in 1920 in voor deelname aan de Prijs van Rome. Reisde naar Frankrijk en verbleef in 1929 ruim een half jaar in Italië.
Kwam over als een eenvoudige, beheerste en meditatieve persoonlijkheid.
Debuteerde als schilder en tekenaar met o.m. figuren, portretten in streng-voorname vormgeving.
Schilderde o.m. portretten van Robijn van Schneidauer, Ciamberlani, dames uit de Antwerpse burgerij.
Raakte dan in de ban van de beeldhouwkunst.
Ontwerper van o.m. portretten (Marnix Gijsen, bijv.), borstbeelden, boeren- en monnikentypes, figuren, vrouwentorso's, heiligenbeelden.
Hij is vooral bekend voor zijn monumentaal, architectonisch goed geïntegreerd religieus beeldhouwwerk o.m. in de Sint-Laurentiuskerk te Antwerpen (beeld van de Heilige Maagd als dat van de heilige Laurentius - kerk gebouwd in de periode 1932-1941 naar ontwerp van Jozef Huygh (1885-1946). Hij realiseerde tevens een O.-L.-Vrouw van Orval (1936-38).
Ook in Wilrijk bevinden zich beelden van hem.
Uit de pers: «Zijn voorkeur voor een gelouterde vitaliteit en zijn innerlijke zekerheid oriënteerden hem naar het klassieke.» Nam o.m. deel aan het “Salon de Printemps” in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel in 1931 met twee schilderijen (damesportretten) en twee borstbeelden.
Hij was gehuwd met de pianiste Angèle Simonart (1896-1990) en woonde aan de Distelvinklei in Schoten.