Brouwer

facebook twitter

Toegevoegd op 16 augustus 2017 door lbt

Kunstenaar:
niet gekend
Opschrift:
De Brouwer
Plaatsbeschrijving:
Hoegaarden - Brouwerij
Informatie toegevoegd door lbt :
16 augustus 2017
Het beeld is anderhalve meter hoog en is gehouwen uit witte natuursteen in het gemeentelijk atelier voor creatieve kunt te Lubbeek. Het Brouwersbeeld is een schenking van v.z.w. Senior Service Club aan de Hoegaardse gemeenschap als eerbetoon aan alle brouwers.
Over " De Witte " en zijn bier bestaat een legende, die Hoegaardiers tot op heden nog steeds verder vertellen en dewelke op 14 oktober 1988 werd voorgelezen in het dialect tijdens de academische zitting.

Ieël lang geleie zoë oemtrint deuzend joër no Zjuzële, toon droenke de minse aat Oogoare woater da ze schepte aat den dùrpsbonne oeëdat woater vansellevers aat den grond kwamp. 
Drè ondet joër loater wast mè da bonwoater da nen boorezoun oep nen zoumërsedag e dranske koi¨kte vui zën zeeke mo, den zoun oeëda zèle witte teige zeide noët klojër va zen oër.
En aa den dage dovui aale kante ant zeuke geweeëst noë kraade dei nen pisbezinder aan vuigeschreive en dei weeëre neeverans ni te veegne.
En aadan ma nen oep groane gëlèk taaref en oaver en gëst genoume .
Et afkoiëksel aater gemiengeld mè e bùlleke eisel. Et keitelke aatém e koppel doage loate stoën in den waarëmte. No nen dag og twieë kwampe der bloëskes en schaam oep.
Et rook zoë good en den derde dag zatem et koupere keitelke oep de tofel.
Mo preufde doë në kieë ëwa en lampettërde oep këtte tét mè ne polleiper et ieël pùtteke leig.
Ze begost te lache en te gibbere en sloag nen flikker rondriengk de tofel, e, wa ze den leste tét nemieë gedoogn aa, ze veel in sloap en snerkte gëlèk nen kaddukke poemp.
Ieël vrug smùrrëges nog vui et kroaaie va den oaan uuëde den boor en zenne zoun ë grellig lawaat.
Mo was wakker va schaarepe schuite in uire baaik en zat ieëlegans aatgeloate oep et uske.
Den drank va uire witte aater geneëze, ze was schejël va den onger.
Mo zag ze vleege en at zes bous mè en pan spek en veer aare. No këtte tét kwampe de minse va eure in de ronde af um den drank te preuve en te koepe. Dëejze tét was de borezoun eemand va oëg oaanzeegn.

In de plek va da keitelke nam ër oep leste ne groeëte keitel va wel drèdeuzend leeter, doë in de plek wa woater alleman et gaaënat droenk.
Volleges de zoun dei zene drank Witte ( zen ) Bee ùtte es da bee ieël good; teige den dëst en teige koppèn en teige baaikpen en teige et verstopt zen en teige de losse uuëtzwejer en teige nen druuge lejver.

De minse dei den Oogoad in iere aave mè aale doage drè potte te pakke, dei koenne oep et gemak ondet joër wedde.
_________________________________________  

Heel lang geleden, ongeveer duizend jaar na Christus dongen de Hoegaardiers bronwater. Driehond jaar later op een zomerdag brouwde een boerenzoon een drankje met het bronwater voor zijn zieke moeder.
De zoon met als bijnaam, witte, naar de kleur van zijn haar, was op zoek gegaan naar kruiden die door een kwakzalver  waren voorgeschreven, doch deze kruiden waren echter niet te vinden.
De zoon nam dan maar tarwe, haver en gerst, en voegde aan het kkosel zuurdeeg toe. Nadat het kookketeltje twee dagen in de zomerzon had gestaan vormde er zich luchtbellen en schuim.
Na drie dagen plaatste hij het keteltje op tafel, het kruidenbrouwsel rook lekker.
Moeder proefde ervan en at met een soeplepel het ganse potje leeg.
Zij begon te lachten en te lachen, danste rond de tafel en viel tenslotte in slaap en snurkte zoals een os.
's Morgens nog voor het kraaien van de heen hoorden de boer en zijn zoon een hevig lawaai.  Moeder die wakker was geworden met buikpijn, zat te schreeuwen op het w.c. , de drank had haar blijkbaar genezen.
Ze had zo een reuzegrote honger en at zes boterhammen met een pan spek en vier eieren. 
Van einde en ver kwamen de mensen het drankje proeven en kopen, zodat op korte tijd de zoon een belangrijk figuur was.
Iedereen drong nu in plaats van bronwater het gouden nat.
De vraag was zelfs zo groot dat hij wel een ketel van drie duizend liter moest gebruiken om de hoeveelheid drank te kunnen brouwen.
De zoon , noemde zijn drank, witte (zijn) bier en vertelde aan iedereen dat het heel goed was tegen de dorst, tegen hoofdpijn, tegen buikpijn, tegen verstopping, tegen hevige hoofdpijn en tegen een droge lever.

Iedereen die het witbier eert, door er alle dagen drie pinten van te drinken zal zeker honderd jaar oud worden.