Emile Claus

facebook twitter

Toegevoegd op 20 juni 2010 door monlouis

Emile Claus

Afbeelding toegevoegd door monlouis

monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0 monlouis | Emile Claus | 0
Kunstenaar:
niet gekend
Opschrift:
Aan kunstschilder Emiel Claus
1849 - 1924
Plaatsbeschrijving:
Gent - Citadelpark (Emile Clauslaan)
Informatie toegevoegd door monlouis :
20 juni 2010
Het werk is van de hand van Yvonne Serruys en dateert van 1926. Emile Claus (Sint-Eloois-Vijve, 27 september 1849 - Astene, 14 juni 1924) was een Vlaams kunstschilder. Tussen 1869 en 1874 studeerde hij aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen bij onder meer de landschapsschilder Jacob Jacobs. Hij vestigde zich dan in Antwerpen waar hij vooral portretten en realistische, anekdotische genrestukken schilderde. In 1882 oogstte hij zijn eerste succes met het doek Hanengevecht in Vlaanderen, dat op het Parijse Salon wordt tentoongesteld. In 1883 vestigde hij zich in Astene, in villa "Zonneschijn" aan de oevers van de Leie. Hij huwde in 1886 met Charlotte Dufaux. Aangespoord door zijn vriend, de schrijver Camille Lemonnier, en onder invloed van de Franse impressionisten zoals Claude Monet, waarvan hij de werken tijdens zijn reizen naar Parijs in de periode rond 1890 leerde kennen, veranderde Claus zijn stijl, weg van het naturalistische realisme, naar een eigen impressionistische stijl met een lumineus coloriet (het luminisme). Men beschouwt hem als de leider van het Belgische luminisme; in 1904 stichtte hij de Kring Vie et Lumière. Hij raakte zo bekend als de "zonneschilder" en de "schilder van de Leie". Zijn schilderijen De bietenoogst uit 1890 en De ijsvogels uit 1891 zijn belangrijke scharnierwerken in deze evolutie.   In de volgende jaren reisde hij veel, onder meer naar de Verenigde Staten en tweemaal naar Venetië, en tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij in ballingschap in Londen waar hij een reeks zichten van de Theems maakte, bekend als de "weerspiegelingen op de Theems". Na de oorlog keerde hij terug naar Astene, en hij is er begraven in zijn eigen tuin. Een belangrijke personage in het leven van Emile Claus was de schilderes Jenny Montigny. Na het zien van het schilderij De ijsvogels van Emile Claus besloot Jenny Montigny les te gaan volgen in zijn atelier te Astene bij Deinze. Als leerlinge reisde ze gedurende jaren over en weer van Gent naar Astene. Emile Claus was 26 jaar ouder dan zij; ze begonnen een verhouding die zou duren tot aan de dood van Emile Claus in 1924. (bron : wikipedia)