August Lippens
Toegevoegd op 30 oktober 2010 door monlouis
Afbeelding toegevoegd door monlouis
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
De landbouwmaatschappij van Oost-Vlaanderen aan haren voorzitter
August Lippens
als blijk van dankbaarheid
1874 - 1892
De landbouwmaatschappij van Oost-Vlaanderen aan haren voorzitter
August Lippens
als blijk van dankbaarheid
1874 - 1892
Plaatsbeschrijving:
Moerbeke-Waas - Lindenplaats
Moerbeke-Waas - Lindenplaats
Wie Moerbeke zegt, moet in één adem ook de woorden suikerfabriek, liberaal en Lippens in de mond nemen. Die drie hingen decennialang onafscheidelijk aan elkaar vast.
De politieke geschiedenis van Moerbeke is dan ook een verhaal apart. Toen August Lippens in 1847 de eerste liberale burgemeester werd, was dat het startsein voor een blauw bestuur dat tot op heden duurt. En dat is toch al meer dan 160 jaar ondertussen.
Die August Lippens was uiteraard een telg van de grote familie van Knokke-Zoute. Bij de onafhankelijkheid van België was het al een van de machtigste families van het land. In 1846 besliste August Lippens om in de gemeentepolitiek te stappen, een jaar later was hij er burgervader.
En van dag één was zijn invloed merkbaar. Een groot deel van het familiefortuin werd in het politiek, economisch, sociaal en cultureel leven van de gemeente geïnvesteerd.
In 1868 werd de suikerfabriek opgericht, toen nog onder de naam Commandité Jules De Cock. Binnen de kortste keren werd de familie Lippens meerderheidsaandeelhouder en veranderde de naam in NV Sucrerie de Moerbeke.
Dat de ’blauwen’ zolang onafgebroken aan de macht konden blijven, is voor het grootste deel te danken aan de clan Lippens.
Die leverde van 1847 tot 1968 de burgemeesters in deze gemeente, alweer onafgebroken. Door de politieke invloed van de familie was ook de suikerfabriek een blauw nest. Toen de familie zich in 1968 terugtrok uit de politiek, na het overlijden van Jean Lippens, nam Oswald Adriaensen de fakkel over. Ook hij was liberaal, uiteraard, en sinds 1965 directeur van de suikerfabriek.
Het staat onomstotelijk vast dat de aanwezigheid van de Lippens veel heeft betekend voor Moerbeke. Deze poldergemeente was een sociaal rampgebied tussen 1830 en 1847. De economie, die toen haast volledig gericht was op Nederland, lag bijna helemaal plat. De werkloosheid steeg zonder dat er iets aan kon worden gedaan. De toenmalige katholieke burgemeesters Van den Berghe en Boschman konden het tij niet keren. Het werd alleen maar erger toen in 1845 in heel West- Europa de graanoogst mislukte en ook de teelt van aardappelen tussen 1845 en 1847 een catastrofe bleek. Niet alleen in Moerbeke heerste toen hongersnood, maar in de gemeente kwam de ramp wel dubbel zo hard aan.
Het aantreden van August Lippens was een verademing. Hij maakte duidelijk dat hij grootse plannen had voor de toekomst, en zijn visie sloeg aan. De landbouw moderniseerde en leefde weer op. Tijdens zijn ambtsperiode richtte hij vier lagere scholen en drie kleuterscholen op, en bouwde hij samen met zijn zus Stephanie en haar echtgenoot Hippolyte de Kerchove d’Exaerde het kasteel Lippens.
En dat doet nu dienst als gemeentehuis.
Moerbeke groeide, bloeide en kleurde blauw, en dat zou zo blijven tot op heden. De liberalen zijn nog steeds aan de macht, maar ze moeten het vanaf nu zonder suikerfabriek doen. (bron : gva.be)
De politieke geschiedenis van Moerbeke is dan ook een verhaal apart. Toen August Lippens in 1847 de eerste liberale burgemeester werd, was dat het startsein voor een blauw bestuur dat tot op heden duurt. En dat is toch al meer dan 160 jaar ondertussen.
Die August Lippens was uiteraard een telg van de grote familie van Knokke-Zoute. Bij de onafhankelijkheid van België was het al een van de machtigste families van het land. In 1846 besliste August Lippens om in de gemeentepolitiek te stappen, een jaar later was hij er burgervader.
En van dag één was zijn invloed merkbaar. Een groot deel van het familiefortuin werd in het politiek, economisch, sociaal en cultureel leven van de gemeente geïnvesteerd.
In 1868 werd de suikerfabriek opgericht, toen nog onder de naam Commandité Jules De Cock. Binnen de kortste keren werd de familie Lippens meerderheidsaandeelhouder en veranderde de naam in NV Sucrerie de Moerbeke.
Dat de ’blauwen’ zolang onafgebroken aan de macht konden blijven, is voor het grootste deel te danken aan de clan Lippens.
Die leverde van 1847 tot 1968 de burgemeesters in deze gemeente, alweer onafgebroken. Door de politieke invloed van de familie was ook de suikerfabriek een blauw nest. Toen de familie zich in 1968 terugtrok uit de politiek, na het overlijden van Jean Lippens, nam Oswald Adriaensen de fakkel over. Ook hij was liberaal, uiteraard, en sinds 1965 directeur van de suikerfabriek.
Het staat onomstotelijk vast dat de aanwezigheid van de Lippens veel heeft betekend voor Moerbeke. Deze poldergemeente was een sociaal rampgebied tussen 1830 en 1847. De economie, die toen haast volledig gericht was op Nederland, lag bijna helemaal plat. De werkloosheid steeg zonder dat er iets aan kon worden gedaan. De toenmalige katholieke burgemeesters Van den Berghe en Boschman konden het tij niet keren. Het werd alleen maar erger toen in 1845 in heel West- Europa de graanoogst mislukte en ook de teelt van aardappelen tussen 1845 en 1847 een catastrofe bleek. Niet alleen in Moerbeke heerste toen hongersnood, maar in de gemeente kwam de ramp wel dubbel zo hard aan.
Het aantreden van August Lippens was een verademing. Hij maakte duidelijk dat hij grootse plannen had voor de toekomst, en zijn visie sloeg aan. De landbouw moderniseerde en leefde weer op. Tijdens zijn ambtsperiode richtte hij vier lagere scholen en drie kleuterscholen op, en bouwde hij samen met zijn zus Stephanie en haar echtgenoot Hippolyte de Kerchove d’Exaerde het kasteel Lippens.
En dat doet nu dienst als gemeentehuis.
Moerbeke groeide, bloeide en kleurde blauw, en dat zou zo blijven tot op heden. De liberalen zijn nog steeds aan de macht, maar ze moeten het vanaf nu zonder suikerfabriek doen. (bron : gva.be)
Zelf informatie toevoegen
