Twintigste Treinkonvooi
Toegevoegd op 22 april 2011 door SandraClabots
Afbeelding toegevoegd door SandraClabots
Kunstenaar:
niet gekend
niet gekend
Opschrift:
Vriend voorbijganger, toon eerbied voor deze heldhaftige handen.
Zij hebben hen gered, die door de krachten van het kwaad naar de hel werden gezonden.
Vriend voorbijganger, toon eerbied voor deze heldhaftige handen.
Zij hebben hen gered, die door de krachten van het kwaad naar de hel werden gezonden.
Plaatsbeschrijving:
Boortmeerbeek - Treinstation Boortmeerbeek
Boortmeerbeek - Treinstation Boortmeerbeek
Op 19 april 1943 slaagden 3 man erin om de Jodentrein op de lijn Mechelen - Leuven te doen stoppen.
Ze wisten één wagon te openen, 115 mensen wisten te ontsnappen.
Ter nagedachtenis van deze weerstandsactie is dit gedenkteken opgericht door de gemeente Boortmeerbeek, onder impuls van Robert Korten
Ze wisten één wagon te openen, 115 mensen wisten te ontsnappen.
Ter nagedachtenis van deze weerstandsactie is dit gedenkteken opgericht door de gemeente Boortmeerbeek, onder impuls van Robert Korten
Het XXste Treinkonvooi
Bij opzoekingen in de jaren 1986-87, ter voorbereiding van de tentoonstelling “150 jaar spoor” van de Heemkring Ravensteyn Boortmeerbeek, ontdekte Robert Korten dat op het grondgebied van de gemeente Boortmeerbeek een transport met 1.636 joodse gevangenen -op weg naar de vernietigingskampen in Duitsland- tot staan werd gebracht. Bij nader inzien bleek dit een uniek feit in de geschiedenis van de deportaties tijdens WO II te zijn. Robert Korten en de Heemkring vonden dit feit belangrijk genoeg om de nagedachtenis van de gedeporteerden te laten voortleven in een gedenkplaat.
Zie meer over het Twintigste Treinkonvooi op http://nl.wikipedia.org/wiki/Twintigste_treinkonvooi
Oprichting van de gedenkplaat
In 1992 kwam Robert Korten toevallig in verbinding met een joodse verpleegster, Regine Krochmal. Regine ontsnapte uit het bewuste XX-ste transport. Dank zij haar contacten met de joodse gemeenschap van België en met name met de directeur-generaal Michel Laub, kwam er terug schot in het project. De N.M.B.S. werd bereid gevonden om gratis de basis van de gedenkplaat (sporen en dwarsliggers) te leveren en te plaatsen. Het gemeentebestuur van Boortmeerbeek liet zich ook niet onbetuigd en leverde de nodige logistieke steun. Tussen al deze verschillende partners ontstond een enthousiaste samenwerking zodat het project kon worden gerealiseerd. Er werd een gedenkplaat opgericht aan het station van Boortmeerbeek.
Deze plaat werd op 16 mei 1993 onthuld n.a.v. de 50ste verjaardag van de aanval op het XX-ste transport te Boortmeerbeek.
Op de gedenkplaat staat de volgende tekst:
Over deze spoorlijn deporteerden de nazi’s 24.906 joden en 351 zigeuners, 1.205 overleefden.
Uniek feit in de geschiedenis van de deportaties van joden in Nazi-Europa: op 19.04.1943 stopten Jean Franklemon, Georges Livschitz en Robert Maistriau hier het 20ste transport met 1.631 gedeporteerden. Voor de grens ontsnapten er 231 uit de trein. 205 hervonden hun vrijheid. 26 lieten -als vrije mensen- hierbij het leven.
Dit gedenkteken werd opgericht dank zij Robert A.G. Korten – Heemkring Ravensteyn, de joodse gemeenschap van België en de N.M.B.S.
Oprichting van het herdenkingsmonument
Op zondag 8 mei 2005 werd ter ere van de drie aanvallers op het transport m.n. Jean Franklemon, Georges Livschitz en Robert Maistriau, een herdenkingsmonument opgericht aan het station van Boortmeerbeek.
Dit monument van beeldhouwer Etienne Desmet, kwam tot stand op initiatief van Maurice Tzwern en van het Joods Museum van Deportatie en Verzet te Mechelen. Fondsen kwamen van vrienden en instanties rond Maurice Tzwern, zoon van Hena Wasyng. Zij is hier in Boortmeerbeek bevrijd uit het XXste transport.
De Gentse beeldhouwer Etienne Desmet heeft een sobere zuil ontworpen van cortenstaal. De drie handen op de zuil zijn niet enkel een symbool van strijd tegen onverdraagzaamheid, discriminatie, geweld en marteling, maar ook van hoop en solidariteit.
Het monument wil naast een herinnering aan de heldendaad van drie jongeren ook een aanklacht zijn tegen alle genocides in de wereld.
Op de achterzijde van de zuil staat volgende tekst: “Vriend voorbijganger,
toon eerbied voor deze heldhaftige handen,
zij hebben hen gered,
die door krachten van het kwaad
naar de hel werden gezonden.
Dit monument is een symbool en een geheugenbaken in de strijd tegen elke volkerenmoord. Het is opgericht als eerbetoon aan Robert Maistriau, Georges Livschitz en Jean Franklemon, die met onverzettelijke moed streden tegen de wreedheid en de barbaarsheid van de onverdraagzaamheid.”
Bron: http://users.telenet.be/holocaust.bmb/ned/startne.htm
----
DESMET Etienne (Gent, 1943)
Beeldhouwer, graficus, tekenaar. Opleiding aan de Academie te Gent o.l.v. A. Servaes, R. Heylbroeck en B. Coolen, aan het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen o.l.v. M. Macken.
Werkte ondertussen ook in de ateliers van W. Sybrands, J. Burssens en P. Vlerick. Ontwerper van o.m. sierlijke plantenvormen of -fragmenten, structuren waarin geometrische vormen in een ongewone sfeer geplaatst worden, werken die soms de kloof tussen figuratie en abstractie sierlijk overbruggen.
Werkte in marmer, polyester tot hij in 1985 in hout ging kappen en zagen. Later ontstond een meer uitgesproken geometrische sfeer en groeiden contrasten tussen materialen en tussen gepolijste en ruwe gedeelten. Sinds het begin van de jaren '90 ontstonden vooral geometrische sculpturen in staal.
Uit de pers: «In het begin van de jaren '70 creëerde E.D. reusachtige vruchten, een appel of een peer, in brons en marmer. In de tweede helft van de jaren '70 schakelde hij over naar plantaardige vormen en bloemmotieven, die de sierlijke lijnvoering van de art nouveau weerspiegelden. Sinds 1986 experimenteert hij met hout. Met gekliefde balken bouwt hij in zijn «ouvertures» het suggestieve beeld op van een lange plant met opengevouwen bladeren, waaruit een stamper opschiet. Sinds de jaren '90 realiseert hij ook getande staalsculpturen met een geometrisch karakter.» Werk o.m. in de verzameling van het Middelheimpark te Antwerpen.
Vermeld in BAS I en “Twee eeuwen Signaturen van Belgische kunstenaars”.
http://www.nobel.be/NL/ART/11428_desmet_etienne
Bij opzoekingen in de jaren 1986-87, ter voorbereiding van de tentoonstelling “150 jaar spoor” van de Heemkring Ravensteyn Boortmeerbeek, ontdekte Robert Korten dat op het grondgebied van de gemeente Boortmeerbeek een transport met 1.636 joodse gevangenen -op weg naar de vernietigingskampen in Duitsland- tot staan werd gebracht. Bij nader inzien bleek dit een uniek feit in de geschiedenis van de deportaties tijdens WO II te zijn. Robert Korten en de Heemkring vonden dit feit belangrijk genoeg om de nagedachtenis van de gedeporteerden te laten voortleven in een gedenkplaat.
Zie meer over het Twintigste Treinkonvooi op http://nl.wikipedia.org/wiki/Twintigste_treinkonvooi
Oprichting van de gedenkplaat
In 1992 kwam Robert Korten toevallig in verbinding met een joodse verpleegster, Regine Krochmal. Regine ontsnapte uit het bewuste XX-ste transport. Dank zij haar contacten met de joodse gemeenschap van België en met name met de directeur-generaal Michel Laub, kwam er terug schot in het project. De N.M.B.S. werd bereid gevonden om gratis de basis van de gedenkplaat (sporen en dwarsliggers) te leveren en te plaatsen. Het gemeentebestuur van Boortmeerbeek liet zich ook niet onbetuigd en leverde de nodige logistieke steun. Tussen al deze verschillende partners ontstond een enthousiaste samenwerking zodat het project kon worden gerealiseerd. Er werd een gedenkplaat opgericht aan het station van Boortmeerbeek.
Deze plaat werd op 16 mei 1993 onthuld n.a.v. de 50ste verjaardag van de aanval op het XX-ste transport te Boortmeerbeek.
Op de gedenkplaat staat de volgende tekst:
Over deze spoorlijn deporteerden de nazi’s 24.906 joden en 351 zigeuners, 1.205 overleefden.
Uniek feit in de geschiedenis van de deportaties van joden in Nazi-Europa: op 19.04.1943 stopten Jean Franklemon, Georges Livschitz en Robert Maistriau hier het 20ste transport met 1.631 gedeporteerden. Voor de grens ontsnapten er 231 uit de trein. 205 hervonden hun vrijheid. 26 lieten -als vrije mensen- hierbij het leven.
Dit gedenkteken werd opgericht dank zij Robert A.G. Korten – Heemkring Ravensteyn, de joodse gemeenschap van België en de N.M.B.S.
Oprichting van het herdenkingsmonument
Op zondag 8 mei 2005 werd ter ere van de drie aanvallers op het transport m.n. Jean Franklemon, Georges Livschitz en Robert Maistriau, een herdenkingsmonument opgericht aan het station van Boortmeerbeek.
Dit monument van beeldhouwer Etienne Desmet, kwam tot stand op initiatief van Maurice Tzwern en van het Joods Museum van Deportatie en Verzet te Mechelen. Fondsen kwamen van vrienden en instanties rond Maurice Tzwern, zoon van Hena Wasyng. Zij is hier in Boortmeerbeek bevrijd uit het XXste transport.
De Gentse beeldhouwer Etienne Desmet heeft een sobere zuil ontworpen van cortenstaal. De drie handen op de zuil zijn niet enkel een symbool van strijd tegen onverdraagzaamheid, discriminatie, geweld en marteling, maar ook van hoop en solidariteit.
Het monument wil naast een herinnering aan de heldendaad van drie jongeren ook een aanklacht zijn tegen alle genocides in de wereld.
Op de achterzijde van de zuil staat volgende tekst: “Vriend voorbijganger,
toon eerbied voor deze heldhaftige handen,
zij hebben hen gered,
die door krachten van het kwaad
naar de hel werden gezonden.
Dit monument is een symbool en een geheugenbaken in de strijd tegen elke volkerenmoord. Het is opgericht als eerbetoon aan Robert Maistriau, Georges Livschitz en Jean Franklemon, die met onverzettelijke moed streden tegen de wreedheid en de barbaarsheid van de onverdraagzaamheid.”
Bron: http://users.telenet.be/holocaust.bmb/ned/startne.htm
----
DESMET Etienne (Gent, 1943)
Beeldhouwer, graficus, tekenaar. Opleiding aan de Academie te Gent o.l.v. A. Servaes, R. Heylbroeck en B. Coolen, aan het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen o.l.v. M. Macken.
Werkte ondertussen ook in de ateliers van W. Sybrands, J. Burssens en P. Vlerick. Ontwerper van o.m. sierlijke plantenvormen of -fragmenten, structuren waarin geometrische vormen in een ongewone sfeer geplaatst worden, werken die soms de kloof tussen figuratie en abstractie sierlijk overbruggen.
Werkte in marmer, polyester tot hij in 1985 in hout ging kappen en zagen. Later ontstond een meer uitgesproken geometrische sfeer en groeiden contrasten tussen materialen en tussen gepolijste en ruwe gedeelten. Sinds het begin van de jaren '90 ontstonden vooral geometrische sculpturen in staal.
Uit de pers: «In het begin van de jaren '70 creëerde E.D. reusachtige vruchten, een appel of een peer, in brons en marmer. In de tweede helft van de jaren '70 schakelde hij over naar plantaardige vormen en bloemmotieven, die de sierlijke lijnvoering van de art nouveau weerspiegelden. Sinds 1986 experimenteert hij met hout. Met gekliefde balken bouwt hij in zijn «ouvertures» het suggestieve beeld op van een lange plant met opengevouwen bladeren, waaruit een stamper opschiet. Sinds de jaren '90 realiseert hij ook getande staalsculpturen met een geometrisch karakter.» Werk o.m. in de verzameling van het Middelheimpark te Antwerpen.
Vermeld in BAS I en “Twee eeuwen Signaturen van Belgische kunstenaars”.
http://www.nobel.be/NL/ART/11428_desmet_etienne
Zelf informatie toevoegen