Standbeelden.be

De Brusselse Noord-Zuidverbinding bestaat uit twee ondergrondse spoorverbindingen tussen de stations Brussel-Noord en Brussel-Zuid: de spoorlijn 0, het traject waar de treinen (NMBS) over rijden, en de premetro (tramtunnel) waar de trams (MIVB) over rijden. Met zo'n 1200 treinen per dag is de Brusselse Noord-Zuidverbinding een druk bereden spoortunnel. De tunnel heeft zes sporen, en kan hiermee maximaal 96 treinen per uur verwerken. Door een tekort aan capaciteit is deze spoortunnel één van de grootste oorzaken van de vertragingen in heel België, want als daar één trein vertraging heeft, lopen er in de spitsuren gemakkelijk zo'n 20 andere treinen vertraging op. Daarom is men van plan een gewestelijk expresnet (GEN) uit te bouwen, waarmee er extra spoorverbindingen zullen komen in en rond Brussel. Aan de opening van de verbinding, op 4 oktober 1952 door Koning Boudewijn, was een lange geschiedenis van plannen en bouwen voorafgegaan. Aan het einde van de 19e eeuw had Brussel twee grote eindstations, Brussel-Noord en Brussel-Zuid. In 1901 kwam een commissie tot de conclusie dat het verbinden van de twee stations de beste oplossing was voor het ontsluiten van de hoofdstad met het spoor en om doorgaande treindiensten te realiseren. In 1911 werden de werken gestart, maar door de oorlog en discussie daarna werd het project stilgelegd. Pas in 1947 werden de werken weer echt hervat. De verbinding is al bij de bouw geëlektrificeerd. De maximale snelheid op de zes sporen is 50 km per uur. De tunnel waar de treinen door rijden, is net geen twee kilometer lang. Aan de uiteinden van de tunnel zijn er anderhalve kilometer viaducten. Op de verbinding zijn stations gebouwd: Brussel-Kapellekerk, Brussel-Centraal en Brussel-Congres. (bron : wikipedia)