Standbeelden.be

Jacob van Artevelde , bijgenaamd de Wijze man (Gent ± 1290 – aldaar 24 juli 1345), Vlaams volksleider en staatsman, behoorde als lakenkoopman, makelaar en bezitter van uitgestrekte eigendommen, tot de gegoede burgerij in Gent. Hij was de vader van Filips van Artevelde. Toen graaf Lodewijk van Nevers, in het begin van de Honderdjarige Oorlog tussen koning Filips VI van Frankrijk en de Engelse koning Eduard III partij koos voor zijn Franse soeverein, verbood Eduard III op 12 augustus 1336 de uitvoer van wol en kort daarna ook van levensmiddelen. Deze maatregelen hadden in Vlaanderen werkloosheid en verpaupering tot gevolg, waartegen het volk in opstand kwam. Jacob van Artevelde bleek de meest toonaangevende figuur op de volksvergadering van 28 december 1337 te Gent. Op binnenlands vlak streefde Jacob van Artevelde een beleid van politieke en sociale verzoening na. Te Gent riep hij de onderdrukte wevers mede op deschepenbanken, samen met de vertegenwoordigers van de kleinhandelaars, de volders en de poorterij. Alle gewichtige maatregelen en verdragen, en zelfs zijn eigen beleid, liet hij door het volk bekrachtigen. Hij bewerkte ook een stedenverbond tussen Gent, Brugge en Ieper. Hij liet de Vlaamse ambtenaren vrij hetzij het Vlaams, hetzij het Frans te gebruiken, terwijl voorheen slechts het Latijn en het Frans waren toegelaten. Van de graaf eiste hij dat diens raadgevers uitsluitend Vlamingen zouden zijn en dat, wanneer de graaf in het land verbleef, deze het graafschap in overleg met de drie grote steden zou besturen. In de Frans-Engelse spanning huldigde Jacob van Artevelde eerst een neutraliteitspolitiek, wat Vlaanderen economische en financiële voordelen opleverde. Met Engeland werden de handelsrelaties hersteld en van Filips VI verkreeg Jacob van Artevelde de schrapping van al de gehate bepalingen van het Verdrag van Athis-sur-Orge. In 1340 gaf hij echter de neutraliteit op, nadat hij (tevergeefs) gepoogd had het in 1305 verloren gegane Frans-Vlaanderen (de kasselrijen Rijsel, Dowaai enOrchies) van Frankrijk terug te krijgen. Met Engeland ging Jacob een militair, politiek en economisch-financieel verbond aan, nadat hij op 3 december 1339 tevens metBrabant en Henegouwen een verdrag had gesloten. Op 26 januari 1340 werd Eduard III te Gent tot koning van Frankrijk uitgeroepen en zodoende als nieuwe soeverein van Vlaanderen erkend. Op die manier wist van Artevelde de Engelse wol terug naar Vlaanderen te brengen en het behoud van economische vrijheden en voorrechten te waarborgen. In de negentiende eeuw kreeg van Artevelde een standbeeld op de Vrijdagmarkt te Gent. Het monument is een werk van Pieter De Vigne-Quyo en werd in 1863 vervaardigd. (bron : wikipedia)