Jan Frans Willems

facebook twitter

Toegevoegd op 3 mei 2010 door monlouis

Jan Frans Willems

Afbeelding toegevoegd door monlouis

monlouis | Jan Frans Willems | 0 monlouis | Jan Frans Willems | 0 monlouis | Jan Frans Willems | 0 monlouis | Jan Frans Willems | 0 monlouis | Jan Frans Willems | 0 monlouis | Jan Frans Willems | 0
Kunstenaar:
niet gekend
Opschrift:
Jan Frans Willems 1793 - 1846
Letterkundige Historicus
Onthuld door Gemeenschapsminister K. Poma op 27 oktober 1985
Kunstenaar Vic Gentils
Plaatsbeschrijving:
Boechout - Sint-Bavoplein
Informatie toegevoegd door monlouis :
3 mei 2010
Jan Frans Willems (Boechout, 11 maart 1793 - Gent, 24 juni 1846) was een Vlaams schrijver en prominent lid van de Vlaamse Beweging in de 19de eeuw. In 1821 werd hij bevorderd tot Ontvanger der Registratie voor Antwerpen. In 1826 werd hij aanvaard als lid van de Comissie tot uitgave van de oude vaderlandse kronijken en in 1827 van de Commissie voor de Rerum belgicarum scriptores. Dankzij de actieve politiek ter bevordering van het Nederlands in Vlaanderen onder het toenmalige bestuur van koning Willem der Nederlanden kon Jan Frans Willems carrière maken. In 1830 kreeg hij een eredoctoraat in de wijsbegeerte en letteren van de universiteit te Leuven. Als Zuid-Nederlander had hij de moed zich zelfstandig op te stellen qua taal, letterkunde en geschiedenis. In het nieuwe België werd hij (waarschijnlijk vanwege zijn orangistische sympathie) overgeplaatst naar Eeklo. In 1835 werd hij echter in eer hersteld en kreeg hij de benoeming tot Ontvanger der Registratie terug, ditmaal te Gent. Alhoewel Willems zich na 1830 neerlegde bij de situatie, had hij toch liever gezien dat Vlaanderen en Nederland een eenheid bleven. Hij bleef wel werken aan de culturele eenheid met Nederland. Zo gaf hij de doorslag in de zogenaamdespellingoorlog, waardoor de taaleenheid van Vlaanderen en Nederland een feit werd, zoals bevestigd op het Grote Taalcongres van 1841. De nieuwe spelling, die in 1844 van kracht werd, draagt zijn naam: 'Willems-spelling'. In 1835 werd hij lid van de Koninklijke Academie van Wetenschappen. Als enig Nederlandstalig lid probeerde hij de Vlaamse literatuur en poëzie een plaats te geven, tegen de heersende verfransingspolitiek van de Belgische regering. Willems slaagde erin de toenmalige bescheiden Vlaamse initiatieven te coördineren en bepaalt zo in niet geringe mate de evolutie van de Vlaamse Beweging in het jonge België. Een aantal vrijzinnig-liberale Vlaamsgezinden richtten in 1851 in Gent het naar hem genoemde Willemsfonds op. Samen met het (socialistische) Vermeylenfonds en het (katholieke) Davidsfonds, speelde het een belangrijke rol in de Vlaamse Beweging. (bron : wikipedia)