Standbeelden.be

De gebochelde narrenfiguur uit de 15de eeuw is een van de beruchtste personages uit de geschiedenis van Leuven. Hij werd geboren met de naam 'Antonius' als bastaardzoon van de toenmalige pastoor van Sint-Pieter Jan Van der Phalissen. Op aanraden van zijn vader werd Toon organist van de kerk, al kreeg hij vooral bekendheid in de stad met zijn vele grappen en grollen. 

Volgens de legende zou zelfs Hertog Filips de Goede van zijn bestaan en zijn grappen hebben afgeweten. Toen Toon het echter een keer té gortig had gemaakt, werd hij door een Leuvens rechter verbannen naar Luik. Maar lang hield hij het daar niet uit. Met paard en kar en onder een dikke laag vette klei uit het Luikse, arriveerde hij een tijd later terug in Leuven. Omdat alle inwoners blij waren hem weer te zien na een stille en trieste periode in de stad, liet de rechter hem getijen. Zelfs op zijn sterfbed bleef Paepe Thoon zichzelf trouw: hij bepaalde dat hij onder een stenen fontein moest begraven worden, zodat hij nooit dorst zou lijden. En dat het rechtsopstaand moest gebeuren. Wanneer later iemand vroeg waar Paepe Thoon begraven lag, antwoordde iedereen: 'Nergens.' 

Het standbeeldje van Paepe Thoon werd gemaakt door Peter Vanbekbergen uit Leuven. Het werd in 1991 geschonken aan de stad Leuven door het Leuvens Handelaarsverbond naar aanleiding van hun 9de lustrum. (bron : leuven.be)

bronsgieter Luc De Blick